Մի օր ես գնացի բակ։ Այդ ժամանակ Դեկտեմբերի մեկն էր, գնում էի դպրոց, ամբողջ ճանապարհը ձյուն էր ես նրան բարևեցի.
—Բարև ձմեռ- ասացի ես։
Ձմեռը ոչինչ չասաց, ես երկրորդ անգամ հարցրեցի, նա նորից չպատասխանեց և ես հոնքերս կիտեցի և հայրիկի հետ սպասեցի դպրոցական ավտոբուսին, որը շատ ուշ էր գալիս։ Ձմեռը սիրուն է սպիտակ ու փայլուն բոլորը փախչում էին իրենց տունն ու բուն։ Հանկարծ ավտոբուսը եկավ դպրոցական ես նստեցի ու գնացի։
Մարիամ Արշակյան 